شنوایی طبیعی و سطوح کم شنوایی

هرگاه آستانه شنوایی در حد فاصل 20 تا 10 دسی بل ادیوگرام باشد، شنوایی طبیعی تلقی می شود . یک فرد با شنوایی طبیعی می تواند تمامی صداهای اطرافش را به خوبی بشنود و نیازی به تقویت صدا و سمعک ندارد.

افت شنوایی ناشی از سر و صدا

ضربه صوتی (مثل تیراندازی) یا سابقه طولانی کار در محیط های پر سر و صدا (مثل کارخانه) باعث ایجاد نوعی افت شنوایی می گردد که افت شنوایی ناشی از سر و صدا نامیده می شود .در اینحالت برخی از صداهای زیر قابل شنیدن نبوده و به همین دلیل شنیدن در محیط های شلوغ دشوار می گردد.

افت شنوایی ناشی از سن (پیر گوشی)
تخریب و تحلیل سلول های مویی شنوایی در اثر بالا رفتن سن، باعث افت شنوایی چشمگیری می شود. گاهی اوقات تمامی فرکانس ها دچار اختلال می گردند ولی معمولاً افت شنوایی بیشتر، فرکانس های زیر را درگیر می کند.

افت شنوایی با شیب تند Ski Slope
این نوع افت شنوایی معمولاً با یکی از دلایل زیر ایجاد می شود:
• ضربه صوتی
• حضور در محیط های پر سر و صدا به مدت طولانی
• کمبود اکسیژن در حین تولد
• عفونت های ویروسی
• مشکلات ژنتیکی
• عوارض جانبی مصرف برخی داروها
این نوع افت شنوایی معمولاً به دلیل تخریب هر دو نوع سلولی مویی شنوایی (داخلی و خارجی) روی می دهد که باعث افت در فرکانس های زیر می شود.

سطوح کم شنوایی:

سطوح مختلف کم شنوایی تحت عنوان درجه یاد می شود که با توجه به شدت آسیب متفاوت است.
کم شنوایی کمینه این طور به نظر می رسد که هر دو گوش خود را با انگشنانتان بسیار آرام گرفتید و صداهای آرام و از راه دور را به سختی می شنوید و با وجود صداهای پس زمینه شنیدن سخت تر هم می شود مانند حضور در سالن اجتماعات، کلاس درس و یا سالن غذاخوری، در این صورت سمعک به نظر کارآمد می آید اما کاملا شخصی است .
کم شنوایی ملایم شبیه به کم شنوایی کمینه است اما درجه آن بیشتر است .کودک شما احتمالا صداها را می شنود اما بخش های خاص خصوصا کلمات کوتاه، پایانه های کلمات، و صداهای ناواضح  را به سختی می شنود. صداهای پس زمینه در کلاس درس و فضاهای پر سر و صدا شنیدن را سخت تر می کند. معمولا به این دسته از افراد سمعک توصیه می شود.
کم شنوایی متوسط کودک شما ممکن است بیش از نیمی از گفتار را نشنود و با حضور صداهای پس زمینه این میزان افزایش خواهد یافت . بنابراین، استفاده از سمعک برای تقویت صدا لازم است در غیر اینصورت کودک شما واژگان محدود خواهد داشت در گفتار مشکل خواهد داشت و مهارت های زبانی را به درستی نمی آموزد.همچنین ممکن است یک آهنگ گفتار یکنواخت بدلیل عدم توانایی بر کنترل صدای خود داشته باشد.
کم شنوایی نیمه شدید بسیاری از اصوات برای کودکان قابل شنیدن نیست . مهارت های گفتاری و زبانی بدون استفاده از سمعک به اندازه کافی در این کودکان توسعه نخواهد یافت. همچنین این دسته از کودکان به حمایت یک گفتار درمانگر نیازمندند.
کم شنوایی شدید تا عمیق تقریبا بیشترین صدای محیط اطراف غیر قابل شنیدن است. بعید به نظر می رسد که مهارت های زبانی و گفتار بدون تقویت صدا از طریق سمعک یا مداخله گر توسعه یابند.بعلاوه کودکان از طریق برنامه هایی که آموزش های تخصصی را به روش های پشتیبان و جایگزین ارایه می دهند به مهارت دست می یابند (مانند لب خوانی – زبان اشاره).
کم شنوایی نوسانی ) کودکانی که اغلب دچار عفونت گوش میانی (اوتیت مدیا) و یا ترشح مایع در گوش میانی (افیوژن) هستند ممکن است انواع مختلف افت شنوایی را تجربه کنند. این بخش از کم شنوایی موقت ممکن است  برای چندین ماه و یا بیشتر به طول انجامد. اگرچه افت شنوایی عمدتا موقت و در نتیجه برگشت پذیر است، گفتار و مهارت های زبانی کودک ممکن است تحت تاثیر این نوع افت شنوایی در دوره زمانی مشخص قرار گیرد. ممکن است کودک بشنود اما به طور مداوم قسمت مشخصی از اطلاعات را از دست می دهد.
کم شنوایی در فرکانس بالا ) کودک با مشکلاتی در درک صداهای صامت مواجه است . بخش مهم اطلاعات ممکن است در سیگنال های گفتار گم شود. سطح بالایی از صداهای پس زمینه شنیدن صداهای گفتار را سخت تر هم می کند . این بدان علت است که صداهای پس زمینه بسیاری از صداهای با فرکانس بالا را در خود دارند که معمولا توسط کودک درک می شوند در حالی که فرکانس های بالا که با کاهش شنوایی تحت تاثیر قرار می گیرند بسیاری از اطلاعات لازم را برای درک گفتار در بردارند.