چرا ما نیاز داریم تا با هر دو گوشمان بشنویم (لزوم شنوایی دوگوشی) ؟!
معمولا كم شنوايي های ناشي از بالا رفتن سن (پیرگوشی)، در معرض نويز محيط بودن، استفاده از داروهای اتوتوکسیک، بروز برخی بیماری ها و... دوگوش را تحت تاثير قرار مي دهند. اما ممكن است ميزان اين كم شنوايي در دو گوش متقارن نباشد ولی در هر صورت در این گونه موارد بهتر است از روشي براي اصلاح هر دو گوش بهره گرفته شود. کما اینکه امروزه بيشتر کاربران سمعك به صورت دوگوشي از سمعک استفاده ميكنند و طبق تحقیقات صورت گرفته اين افراد نسبت به كساني كه از سمعك به صورت تك گوشي استفاده ميكنند، درصد رضايت بالاتری دارند.
- در کل شنوایی دوگوشی به دلایل زیادی بهتر از شنوایی تک گوشی است (مگر اینکه یکی از گوش ها نرمال باشد یا دقیقا برعکس بدلیل افت شنوایی بسیار زیاد، کاندیداتوری سمعک را از دست داده باشد که در این گونه موارد تجویز بصورت یک طرفه خواهد بود). استفاده دو گوشی از سمعک در نظام سلامت بسیاری از کشورهای پیشرفته، نه یک انتخاب بلکه یک ضرورت و در زمره استانداردهای اولیه محسوب میشود در واقع یکی از اصول تجویز سمعک، تجویز دوگوشی است، بالاخص در مورد کودکان به دلیل تاثیر زیاد آن بر زبان آموزی، قدرت یادگیری و رشد عاطفی به هیچ وجه قابل چشم پوشی نیست و تجویز دوگوشی سمعک کودکان در تمامی پروتکل های تجویزی و در هر گوشه دنیا الزامی است. بعلاوه در سمعک های هوشمند و فراهوشمند امروزی، بسیاری از امکانات مدرن وایرلس و قابلیت های جدید فقط در صورت وجود دو سمعک و از طریق پردازش دو گوشی امکان پذیر است. ولی بیشتر افرادی که برای بار اول میخواهند کاربر سمعک شوند ترجیح میدهند فقط یک سمعک داشته باشند به گفته خودشان شاید دو سمعک آنها را کلافه کند! سر درد بگیرند! هزینه خرید دو سمعک زیاد است! و بسیاری از بهانه های اشتباه دیگر... ولی واقعیت این است که اگر کیفیت شنیدن دوگوشی را امتحان کنند هرگز به یک سمعک اکتفا نخواهند کرد و مطمئن میشوند که قطعا دو سمعک بهتر از یکی است.
در اینجا به دلایل ارجحیت بودن شنوایی دو گوشی اشاره میکنیم:
1. اساس نظام آفرینش
در جهان هستی تمام جانداران هم دارای اعضای جفت هستند، پس قاعدتا شنیدن با دو گوش باید تفاوت های چشمگیری با شنیدن تک گوشی داشته باشد، بعنوان مثال شنیدن با یک گوش، مانند دیدن با یک چشم است، هرچند امکان پذیر، اما هرگز به خوبی بینایی دو چشم نخواهد بود لذا بالانس شنوایی نیز به اندازه توازن بینایی از اهمیت بالایی برخوردار است چراکه احساس عدم تعادل بین دوگوش و اینکه یکی از گوش ها بهتر از گوش مقابل بشنود میتواند تاثیرات مضری بر فعالیت های روزانه داشته باشد.
2. احساس بالانس بودن درک شنوایی دو گوش و کیفیت شنوایی استریو
طبق تحقیقات صورت گرفته در شنوایی دو گوشی به دلیل همپوشانی عصبی بین ۲۰ تا ۲۸ درصد درک شنوایی بهبود می یابد و به ویژه برای افرادیکه دچار اختلالات درکی شنوایی هستند و امتیاز درک و تشخیص گفتار (SDS) پایینی دارند بسیار کمک کننده است و در نهایت درصد رضایت آنان از سمعک را بالا میبرد.
مغز اطلاعات ورودی از هر گوش را همزمان دریافت و آنها را باهم تلفیق میکند درنتیجه حس شنیدن در وسط سر اتفاق میفتد که برای نیل به این هدف، متخصص شنوایی شناس، استفاده از دو سمعک را به شما توصیه کند. بعلاوه در این صورت همانند سیستم های پخش استریو (با استفاده از 2 بلندگو) کیفیت صدای گفتاری واضح تر، شفاف تر و فوق العاده طبیعی تری خواهیم داشت. در مقابل اگر اطلاعات دریافت شده توسط مغز ناقص و بر اساس یک گوش باشد درک شنوایی کاملی نخواهید داشت.
3. درک و فهم بهتر گفتار در نویز بعلاوه مکان یابی بهتر (Localization) و جهت یابی دقیقتر (Lateralization)
باید بدانید که قابلیت مکان یابی و جهت یابی منبع اصوات در افرادی که از دو سمعک استفاده میکنند مخصوصا جهت تمرکز بر روی اصوات خاصی در محیط های شلوغ و پرسروصدا (نویزی مانند مهمانی، رستوران و ...) یا مثلا هنگام عبور از خیابان برای تشخیص جهت ماشین ها، به مراتب از افرادی که به صورت تک گوشی از سمعک استفاده میکنند بهتر است، در واقع مغز با اندازه گیری تفاوت شدتی و زمانی صدای بین دو گوش، جهت منبع صدا را مشخص و تشخیص گفتار را کامل تر میکند.
4. خستگی ذهنی-شنیداری کمتر و درنتیجه آرامش عصبی بیشتر
افرادی که علیرغم افت شنوایی دو گوشی فقط دارای یک سمعک هستند بدلیل سعی و تلاش بیشتر جهت شنیدن مخصوصا در جمع و هنگام مکالمات چند نفری، زودتر دچار خستگی میشوند درصورتیکه شنوایی دوگوشی راحت تر، خوشایندتر و با استرس کمتری همراه است همچنین کاربران سمعک تک گوشی برای رسیدن به سطح راحتی شنیداری به درجه بیشتری از صدا (مثلا برای شنیدن صداهای دورتر) در مقایسه با حالت دو گوشی نیاز دارند که در صورت افزایش ولوم سمعک احتمال سوت کشیدن آن هم بیشتر میشود. بعبارتی مکانیزم شنوایی دو گوشی به ترتیب ورودی های آرام، متوسط و بلند را، ٣، ۶ و ٩ دسی بل تقویت میکند که این تقویت باعث میشود ما در حالت دو گوشی، صداها را با وضوح بالاتری درک کنیم. از طرفی در زمان استفاده دو گوشی از سمعک بیش از ۱۲ درصد کاهش بهره سمعک ها (تقویت کمتر) نسبت به حالت تک گوشی را داریم که یعنی هر سمعک ۱۲ درصد انرژی کمتری وارد گوش میکند، یعنی مصرف کمتر باتری و افزایش عمر مفید سمعک!
5. فعال نگه داشتن هر دو گوش و پیشگیری از بدتر شدن شنوایی در گوشی که سمعک ندارد!
از آنجایی که مکانیزم عملکرد سمعک همانند فیزیوتراپی است که عصب گوش را فعال و پویا نگه دارد، وقتی کاربر فقط از یک سمعک استفاده میکند، گوش بدون سمعک را به تدریج از دست میدهد و علاوه بر بدتر شدن آستانه های تون خالص، توانایی بازشناسی گفتار هم کمتر میشود که متاسفانه واقعیتی برگشت ناپذیر است و باید به کاربر این احتمال منطقی را متذکر شد که حتی اگر بعدها سمعک دوم را بگیرد، گوش بدون سمعک، دیگر توانایی از دست رفته خود را باز نخواهد یافت و هرچقدر زمان بیشتری بگذرد میزان موفقیت آمیز بودن استفاده از سمعک دوم با برایند کمتری روبرو میشود. کما اینکه در این مورد برای افت شنوایی های در حد متوسط و شدید نسبت به افت شنوایی ملایم نگرانی بیشتری وجود دارد.
6. ماسک/ پوشش و بهبودی تینیتوس (وزوز گوش)
در شنوایی دوگوشی محدوده شنوایی وسیع تر و قدرت تفکیک اصوات هم بالاتر خواهد بود و تقریبا نیمی از افراد دارای تینیتوس با استفاده از سمعک دو گوشی(در صورتی که کاندیداتوری استفاده از دو گوش را داشته باشند) بهبودی وزوز گوششان را بیان کرده اند درصورتیکه با یک سمعک همچنان احساس ناراحتی و نارضایتی وزوز مخصوصا در گوش بدون سمعک پایدار خواهد بود و بطور کلی وزوز گوش ساپرس و سرکوب نخواهد شد.
همچنین در زمان خراب شدن احتمالی یکی از سمعک ها، داشتن یک سمعک دیگر (جالب است بدانید که حتی برخی کاربران یک جفت سمعک زاپاس هم در موارد این چنینی دارند!) و از دست ندادن ارتباطات اجتماعی بهمراه مشکلات اساسی کم شنوایی نیز از مزایای داشتن سمعک در هر دو گوش است.
- بنابرین استفاده دو گوشی از سمعک را جدی گرفته و همیشه به یاد داشته باشید استفاده از دو سمعک با قیمت کمتر، به مراتب بسیار بسیار بهتر از استفاده از یک سمعک با قیمتی بالاتر است.
