پیوند دنیای زیستی با الکترونیک، توسط سمعک جدید برای کمک به رفع معضل "کوکتل پارتی افکت"

افراد با شنوایی طبیعی میتوانند در محیط‌های پر سروصدا مثلا در یک مهمانی شلوغ با تمرکز بر صدای یک فرد خاص و نادیده گرفتن سایر اصوات پیرامون، آنچه را که می‌گوید، شنیده و تشخیص دهند. اما برای افراد کم شنوا و کاربران سمعک (مخصوصا در سنین بالا) در چنین مواقعی چه راهکاری وجود دارد؟

• این مشکل دیرینه کم شنوایی که با عنوان "کوکتل پارتی افکت" شناخته میشود، توسط سمعک های معمولی و قدیمی که سطح کلی همه صداها را بالا میبرند، قابل رفع نمیباشد و مخصوصا در اماکن شلوغ نمیتوانند صحبت هایی را که میخواهید بشنوید از صحبت های پس زمینه ای که نمیخواهید بشنوید جدا کنند و در واقع با تقویت و افزایش همه صداها (چه صدای گوینده و چه سر و صدای پس زمینه اطراف) کمک چندانی نمیکنند.

اما دانشمندان در حال توسعه سمعکی هستند که با مدیریت نویز (Noise Management) بتواند این کار را انجام دهد. این سمعک بر فناوری نوظهوری به نام Auditory Attention Decoding" (AAD) "یا "رمزگشایی توجه شنوایی" تکیه میکند و با نظارت همزمان بر امواج مغزی و صدای اطراف افراد، با در اختیار داشتن این داده ها، دستگاه شنوایی جدیدی مثلث بندی میکند که شخص روی کدام صدا تمرکز کند و سپس به آن صدا تقویت بیشتری میدهد و مشکل کوکتل پارتی افکت را برطرف میکند، چرا که شنوندگان کم شنوا حساسیت کمتری نسبت به فرکانس های مختلف دارند و قادر به انتخاب صدای مناسب نیستند.

• AAD بطور متفاوتی، ابتدا منابع صدا در محیط صوتی را تفکیک میکند، سپس صداهای جدا شده با امواج مغزی شنونده مقایسه میشوند و منبعی که بیشترین شباهت را دارد نسبت به سایر گوینده ها انتخاب و تقویت میشود تا به شنونده کمک کند. اما باید بدانید که این تحقیقات هنوز در مراحل اولیه هستند، بنابراین کم شنوایان نباید انتظار داشته باشند که به زودی امکان سفارش این فناوری را داشته باشند.

تکنولوژی جدید دیگر مربوط به سمعکیست که قادر است در محیط پرسروصدا یک صدای خاص را تشخیص دهد. همانطور که ذکر شد بجز چند استثناء تجربی، سمعک‌های کنونی قادر به انجام این کار نیستند، چرا که همه صداهای محیطی را تقویت میکنند و قادر به ایجاد تمایز و تمرکز بر یکی از آنها نیستند.

• اما دانشمندان موسسه فناوری "فرانهوفر"(Fraunhofer) آلمان سمعکی با این قابلیت طراحی کرده اند که در واقع یک دستگاه الکتروانسفالوگراف( نوار مغزی) را شامل می‌شود که فعالیت الکتریکی مغز کاربر را تجزیه و تحلیل می‌کند تا جهتی را که کاربر در حال تمرکز در آن جهت است را تشخیص دهد و به تمایز شنیداری و فهم گفتار وی کمک کند.

همچنین این سمعک یک میکروفون جهت دار یکپارچه موسوم به "پرتو ساز"(beamformer) دارد که با تمرکز در همان جهت صدای خاص را جمع آوری نموده و صداهای زمینه ای را فیلتر می‌کند. در عین حال این سمعک از طریق تکنیکی به نام "تحریک درون‌جمجمه‌ای "(transcranial electrostimulation) از یک جریان الکتریکی بسیار کم‌قدرت استفاده می‌کند تا قشر شنوایی مغز کاربر را تحریک کند. سازندگان این مدل خاص از سمعک، مدعی هستند که بواسطه این وسیله، فرد کم شنوا، در قابلیت کشف سیگنال در حضور نویز، همتراز افراد طبیعی خواهد شد.